Rozdział 3

Było już dawno po północy, weszłam do mieszkania i zauważyłam trzy nagrania na poczcie głosowej.  Postanowiłam je od razu odsłuchać. Jedna od Anety

- Cześć, martwię się, nie odezwałaś się. Mama nadzieję, że wszystko gra. Zadzwoń jak będziesz miała chwilkę.

Druga od Kamili, która właśnie wróciła z wakacji, na których była ze swoim chłopakiem Rafałem. 

- Hej co tam? My właśnie wróciliśmy z Hiszpanii. Może spotkamy się jutro ja, Ty i Aneta. Muszę wam coś ważnego powiedzieć! Pa! Oddzwoń jak najszybciej.

Ostatnia natomiast była od Wojtka Włodarczyka. Włodiego poznałam trzy lata temu jak byłam nad morzem z moimi przyjaciółkami. Ja osobiście nie lubię morza, ale Kamila i Aneta już miały dosyć corocznych wypadów w góry. Gdy dziewczyny opalały się na leżakach ja postanowiłam przejść się po plaży, nie patrząc pod nogi zahaczyłam o czyjąś stopę, a dokładniej o stopę Wojtka.

- Kurde dziewczyno patrz pod nogi jak idziesz!

- Przepraszam Cię bardzo zamyśliłam się. Boli? Powiedziałam i kucnęłam obok siedzącego już chłopaka.

- Nie już mi lepiej! Tak w ogóle to Wojtek jestem. Patrzył na mnie tym swoim przenikliwym wzrokiem i już w tedy wiedziałam, że nasza znajomość na tej plaży się nie skończy. Ale wracając do teraźniejszości przesłuchałam wiadomość, której treść brzmiała następująco:

- Hej piękna mam  trzy bilety dla Ciebie, Kamy i Anety na mój następny mecz. Obecność obowiązkowa! To mój pierwszy mecz w barwach Skry i liczę na waszą obecność. Kocham Cię i do piątku!

Postanowiłam, że jutro w zasadzie to dzisiaj oddzwonię do dziewczyn i Włodiego ale o rozsądnej godzinie, a nie o trzeciej nad ranem. Poszłam do łazienki, wzięłam szybki prysznic i położyłam się spać. Dobrze, że dzisiaj mam wolne, bo nie wiem czy dałabym rade normalnie funkcjonować po takim dniu. W szpitalu był istny Sajgon jak przyjechałam od Państwa Wrona, ale uporaliśmy się z tym.

Otwieram oczy, spoglądam za zegarek na którym widniała godzina 10:03. Poczłapałam jeszcze zaspana do łazienki umyłam zęby przebrałam się w krótkie spodenki i białą bluzkę na ramiączkach z koronki. Jak na maj było dziś dość upalnie już o tej godzinie było 26 stopni a co dopiero będzie w południe. Udałam się do kuchni, by przyrządzić sobie jajecznicę z pomidorami. Zjadłam i postanowiłam zadzwonić do Anety.

- Hej przepraszam, że wczoraj nie zadzwoniłam ale musiałam jechać do szpitala.

- Ale przecież miałaś być na obiedzie.

- I byłam ale później zadzwonili po mnie. Może słyszałaś o tym wypadku na Marszałkowskiej?

- Tak coś obiło mi się o uszy. Ale nie zbywaj mnie i mów jak było na obiedzie? Był Wrona?!

- Był. Obiad jak zawsze pyszny. Pani Agnieszka cudownie gotuję.

- Jak zareagował jak Cie zobaczył? Rozmawialiście coś? Opowiadaj i nie daj się ciągnąć za język!

- Opowiem Ci później jak się spotkamy nie mam zamiaru opowiadać tego dwa razy. Kama dzwoniła, bo już wróciła z Hiszpanii i chciała się z nami spotkać. Proponuję naszą stałą miejscówkę na Nowym Świecie o 15.

- Ok niech Ci będzie. Do 15. Buziaki!!

Rozłączyłam się i wykręciłam numer do Kamili.

- Hej! Odpowiada Ci godzina 15? Jak zawsze w naszej ulubionej knajpce? 

- Jak zwykle prosto z mostu! 

Właśnie wyobraziłam sobie jak zaczyna się śmiać. 

- Pewnie, że pasuje mam wam tyle do opowiedzenia!

- To super ciesze się i też muszę Ci coś powiedzieć, a teraz kończę bo do Włodarczyka muszę jeszcze zadzwonić. Pa!

- No Pa!

Przed wykonaniem telefonu do Wojtka jako, że teraz właśnie ma trening postanowiłam naszykować sobie ubrania na spotkanie z dziewczynami. Wybrałam czarne rurki do tego klasyczna biała koszula i czerwony żakiet. Nim się spostrzegłam na zegarku wybiła 13:46. Z racji tego, iż Wojtek kończy trening o 13 wykręciłam do niego numer.

- Cześć Wojtuś.

- Kobieto nareszcie, myślałem , że coś się stało. Nie dzwonisz, nie odpisujesz no ja nie wiem. Staczasz się. 

Usłyszałam w telefonie głośny śmiech chłopaka. 

- Wojtek nie będę się rozgadywać przez telefon, a dzwonić nie dzwoniłam bo nie miałam kiedy.

- No rozumiem przecież. To jak w piątek się widzimy?

- Tak przyjedziemy z dziewczynami w czwartek wieczorem do Bełchatowa. Tylko doradź mi jakiś dobry hotel, bo rezerwacje muszę zrobić.

- Zwariowałaś, nie ma takiej opcji. Mam duże mieszkanie i nie wyobrażam sobie by moi goście spali w hotelu, co to to nie.

- Dobrze niech Ci będzie. Wyślij mi tylko adres.

- Już się robi! A teraz muszę kończyć. Chłopaki mnie wołają. Jak będziecie dojeżdżać czy zgubisz się gdzieś po drodze, bo z Tobą wszystko jest możliwe to dzwoń.

- Ok to do czwartku. Pożegnałam się z przyjacielem i z racji tego, że miałam mało czasu przebrałam się w ubrania, które wcześniej przygotowałam, zrobiłam delikatny makijaż, a włosy upięłam w koka.